dōniczka – doniczka (pol.); květináč (cze.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | doniczka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dōniczki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dōniczce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dōniczka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dōniczkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dōniczce |
| Wołacz l. poj. Ty… | dōniczko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dōniczki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | doniczek; dōniczkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dōniczkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dōniczki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dōniczkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dōniczkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | dōniczki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | dōniczkowy |
SI: Niy zapōmnij podlywać kwiotkōw we dōniczkach, jak mie niy bydzie.
PL: Nie zapomnij podlewać kwiatków w doniczkach, kiedy mnie nie będzie.
SI: Tyn kwiotek mo, mi się zdo, za mało dōniczka.
PL: Wydaje mi się, żę ten kwiatek ma zbyt małą doniczkę.