dorn – punktak; przebijak (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dorn |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dorna |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dornowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dorn |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dornym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dornie |
Wołacz l. poj. Ty… | dornie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dorny |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dornōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dornōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dorny |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dornami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dornach |
Wołacz l. mn. Wy… | dorny |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Mosz tam jaki dorn, co se to poznacza, bo mi tyn świeder kełże?
PL: Masz tam gdzieś jakiś punktak, żebym sobie mógł napunktować, bo mi to wierto się ślizga.
SI: Ta dziura se musisz dornym wybić.
PL: Ten otwór musisz sobie przebijakiem wybić.