dornik – darń (pol.)
| Rodzaj | mnżyw |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dornik |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dornika |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dornikowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dornik |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dornikym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dorniku |
| Wołacz l. poj. Ty… | dorniku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dorniki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dornikōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dornikōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dorniki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dornikami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dornikach |
| Wołacz l. mn. Wy… | dorniki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Te dorniki kładź z boku, bo ich trza zaś nazod poukłodać.
PL: Tę darń kładź z boku, bo ją trzeba znowu z powrotem poukładać.
SI: Na tych twardych dornikach połōmia za chwila ta rylka.
PL: Na tej twardej darni za chwilę ten szpadel połamię.
SI: Ale mi krety narobiyły kretowinōw na tym dorniku.
PL: Ale mi krety narobiły kopczyków na tym trawniku.