dożyczać se

dożyczać se – pozwalać sobie, dogadzać sobie (pol.)

bezokolicznik	dożyczać se
aspekt	niedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.	dożyczōm se
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.	dożyczosz se
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.	dożyczo se
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.	dożyczōmy se
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.	dożyczocie se
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.	dożyczajōm se
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.	dożyczoł żech se
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.	dożyczoł żeś se
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.	dożyczoł se
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.	dożyczali my se
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.	dożyczaliście se; żeście se dożyczali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.	dożyczali se
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.	dożyczała żech se; dożyczałach se; żech se dożyczała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.	dożyczała żeś se; dożyczałaś se; żeś se dożyczała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.	dożyczała se
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..	dożyczały my se; my se dożyczały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	dożyczałyście se; żeście se dożyczały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	dożyczały se
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.	dożyczało żech se; żech se dożyczało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.	dożyczało żeś se; żeś se dożyczało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.	dożyczało se
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.	bōł żech se dożyczoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.	bōł żeś se dożyczoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.	bōł se dożyczoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos.	byli my se dożyczali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos.	byliście se dożyczali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.	byli se dożyczali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.	była żech se dożyczała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż.	była żeś se dożyczała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.	była se dożyczała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos.	były my se dożyczały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	byłyście se dożyczały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	były se dożyczały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.	było żech se dożyczało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.	było żeś se dożyczało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.	było se dożyczało
tr. rozk. l. poj. 2. os. .	dożyczej se
tr. rozk. l. poj 3. os.	niech se dożyczo
tr. rozk. l. mn. 1. os.	-
tr. rozk. l. mn. 2. os.	dożyczejcie se
tr. rozk. l. mn. 3. os.	niech se dożyczajōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m.	dożyczoł bych se
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m.	dożyczoł byś se
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.	dożyczoł by se
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.	dożyczali by my se
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos.	dożyczali byście se
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.	dożyczali by se
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.	dożyczała bych se
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.	dożyczała byś se
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.	dożyczała by se
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.	dożyczały by my se
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.	dożyczały byście se
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.	dożyczały by se
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n.	dożyczało bych se
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.	dożyczało byś se
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.	dożyczało by se
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m.	bōł bych se dożyczoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.	bōł byś se dożyczoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.	bōł by se dożyczoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.	byli by my se dożyczali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.	byli byście se dożyczali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.	byli by se dożyczali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.	była bych se dożyczała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.	była byś se dożyczała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.	była by se dożyczała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.	były by my se dożyczały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	były byście se dożyczały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	były by se dożyczały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n.	było bych se dożyczało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n.	było byś se dożyczało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.	było by se dożyczało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m.	byda se dożyczoł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.	bydziesz se dożyczoł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.	bydzie se dożyczoł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos.	bydymy se dożyczali; bydymy se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.	bydziecie se dożyczali; bydziecie se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.	bydōm se dożyczali; bydōm se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.	byda se dożyczała; byda se dożyczać
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.	bydziesz se dożyczała; bydziesz se dożyczać
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż.	bydzie se dożyczała; bydzie se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.	bydymy se dożyczały; bydymy se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.	bydziecie se dożyczały; bydziecie se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.	bydōm se dożyczały; bydōm se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n.	byda se dożyczało; byda se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.	bydziesz se dożyczało; bydziesz se dożyczać
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.	bydzie se dożyczało; bydzie se dożyczać
imies. przym. czynny	-
imies. przym. bierny	-
rzeczownik odczasown.	dożyczani se

Rybnik

POL: pozwalać sobie na jakiś luksus, np, wyjazd na wczasy, luksusowe ubrania, sprzęty, drogie jedzenie.

 

SI: Ônego teraz styko na bele co, tōż se dożyczo, a sztyjc kajś rajzuje.

PL: Jego teraz stać na różne rzeczy, więc sobie dogadza i ciągle gdzieś podróżuje.

 

SI: Ty se tak niy dożyczej, bo dziwej sie, kaj tam jeszcze je do pynzyje.

PL: Ty sobie tak nie pozwalaj, bo popatrz, gdzie tam jeszcze jest do emerytury.

 

SI: Ty se tak niy dożyczej z tym masnym jedzyniym, aż zaś niy bydziesz zdychoł w nocy.

PL: Ty sobie tak nie dogadzaj z tym tłustym jedzeniem, żebyś znowu nie umierał w nocy.