drach – latawiec (pol.); der Drache (ger.); papírový drak (cze.); kite (eng.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | drach |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dracha |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | drachowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dracha |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | drachym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | drachu |
Wołacz l. poj. Ty… | drachu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | drachy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | drachōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | drachōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | drachy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | drachami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | drachach |
Wołacz l. mn. Wy… | drachy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jutro po szkole idymy drachy puszczać.
PL: Jutro po szkole idziemy puszczać latawce.
SI: Drach nōm ôstoł na drōtach wisieć.
PL: Latawiec nam zawisł na przewodach elektyrycznych.
SI: Trza tymu drachowi namalować ôczy a gymba.
PL: Trzeba temu latawcowi domalować oczy i usta.
SI: Drach do furganio potrzebuje wiatru.
PL: Latawiec potrzebuje wiatru do latania.