durk – druk (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | durk |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | durku |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | durkowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | durk |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | durkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | durku |
| Wołacz l. poj. Ty… | durku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | durki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | durkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | durkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | durki |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | durkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | durkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | durki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tyn durk je jakiś rozmazany, niy poradza tego poczytać.
PL: Ten druk jest jakiś rozmyty, nie potrafię tego przeczytać.
SI: Zapōmnioł żech se breli, tōż takigo małego durku niy widza.
PL: Zapomniałem okularów, więc nie widzę takiego małego druku.