dwanostka

dwanostka – dwunastka (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…dwanostka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…dwanostki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…dwanostce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…dwanostka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...dwanostkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…dwanostce
Wołacz l. poj. Ty…dwanostko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…dwanostki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…dwanostek; dwanostkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…dwanostkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…dwanostki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…dwanostkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…dwanostkach
Wołacz l. mn. Wy…dwanostki
Przimiotnik (jaki? czyj?)dwanostkowy

 

SI: Dej mi sam yno tyn klucz dwanostka.

PL: Podaj mi tylko ten klucz dwunastkę.

 

SI: Jo jada bankōm dwanostkōm, bo ôna jedzie w ta strōna

PL: Ja jadę tramwajem dwunastką, bo on jedzie w tę stronę.

 

SI: Dwanostki świedra niy mōm, bo żech ôtok kajś straciōł.

PL: Dwunastki wiertła nie mam, bo ostatnio gdzieś zgubiłem.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              .

 

Podej dalij…