dwanostka – dwunastka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dwanostka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dwanostki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dwanostce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dwanostka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dwanostkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dwanostce |
| Wołacz l. poj. Ty… | dwanostko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dwanostki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dwanostek; dwanostkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dwanostkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dwanostki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dwanostkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dwanostkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | dwanostki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | dwanostkowy |
Dej mi sam yno tyn klucz dwanostka.
Jo jada bankōm dwanostkōm, bo ôna jedzie w ta strōna
Dwanostki świedra niy mōm, bo żech ôtok kajś straciōł. .