dwōr – podwórko (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dwōr |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dworu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dworowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dwōr |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dworym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dworze |
Wołacz l. poj. Ty… | dworze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dwory |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dworōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dworōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dwory |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | dworami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dworach |
Wołacz l. mn. Wy… | dwory |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | dworowy |
SI: Umyj se rynce, kej żeś prziszoł z dworu.
PL: Umyj ręce, jeżeli przyszedłeś z podwórka.
SI: Dyć idźcie na chwila pobawić sie na dwōr, a niy yno przi tymu kōmputrze siedzicie.
PL: Idźcie na chwilę pobawić się na podwórko, a tylko przy tym komputerze siedzicie.
SI: Wejź se czopka, bo na dworze je zima.
PL: Weź sobie czapkę, bo na podwórku jest zimno.