dyć – przecież, oczywiście, wszak (pol.)
Dyć wiym, że mōm jutro po cia przijechać.
Dyć wczoraj żeś godoł, że niy pamiyntosz, a dzisiej żeś se spōmnioł?
Dyć to tyś wszystkim ôpowiadoł, że kupujesz nowe auto, a tarazki sie dziwisz, że ludzie cie sztychajōm.