dyrgotać – drżeć, mieć dreszcze, mieć drgawki (pol.)
bezokolicznik | dyrgotać |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | dyrgotōm; dyrgoca |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | dyrgotosz; dyrgocesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | dyrgoto; dyrgoce |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | dyrgotōmy; dyrgocymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | dyrgotocie; dyrgocecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | dyrgotajōm; dyrgocōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | dyrgotoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | dyrgotoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | dyrgotoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | dyrgotali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | dyrgotaliście; żeście dyrgotali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | dyrgotali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | dyrgotała żech; dyrgotałach; żech dyrgotała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | dyrgotała żeś; dyrgotałaś; żeś dyrgotała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | dyrgotała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | dyrgotały my; my dyrgotały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | dyrgotałyście; żeście dyrgotały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | dyrgotały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | dyrgotało żech; żech dyrgotało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | dyrgotało żeś; żeś dyrgotało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | dyrgotało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech dyrgotoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś dyrgotoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł dyrgotoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my dyrgotali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście dyrgotali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli dyrgotali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech dyrgotała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś dyrgotała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była dyrgotała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my dyrgotały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście dyrgotały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były dyrgotały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech dyrgotało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś dyrgotało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było dyrgotało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | dyrgotej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech dyrgoto; niech dyrgoce |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | dyrgotejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech dyrgotajōm; niech dyrgocōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | dyrgotoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | dyrgotoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | dyrgotoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | dyrgotali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | dyrgotali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | dyrgotali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | dyrgotała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | dyrgotała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | dyrgotała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | dyrgotały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | dyrgotały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | dyrgotały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | dyrgotało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | dyrgotało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | dyrgotało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych dyrgotoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś dyrgotoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by dyrgotoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my dyrgotali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście dyrgotali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by dyrgotali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych dyrgotała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś dyrgotała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by dyrgotała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my dyrgotały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście dyrgotały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by dyrgotały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych dyrgotało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś dyrgotało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by dyrgotało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda dyrgotoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz dyrgotoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie dyrgotoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy dyrgotali; bydymy dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie dyrgotali; bydziecie dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm dyrgotali; bydōm dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda dyrgotała; byda dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz dyrgotała; bydziesz dyrgotać |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie dyrgotała; bydzie dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy dyrgotały; bydymy dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie dyrgotały; bydziecie dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm dyrgotały; bydōm dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda dyrgotało; byda dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz dyrgotało; bydziesz dyrgotać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie dyrgotało; bydzie dyrgotać |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | dyrgotani |
Cōż ty tak dyrgocesz? Niy mosz ty czasym gorōnczki?
Jo do terazka dyrgoca ze strachu.
Było tak zima, że za chwila wszyscy dyrgotali ze zimna a uciekali do chałupōw