dyrgotać

dyrgotać – drżeć, mieć dreszcze, mieć drgawki (pol.)

bezokolicznikdyrgotać
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.dyrgotōm; dyrgoca
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.dyrgotosz; dyrgocesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.dyrgoto; dyrgoce
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.dyrgotōmy; dyrgocymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.dyrgotocie; dyrgocecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.dyrgotajōm; dyrgocōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.dyrgotoł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.dyrgotoł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.dyrgotoł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.dyrgotali my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.dyrgotaliście; żeście dyrgotali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.dyrgotali
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.dyrgotała żech; dyrgotałach; żech dyrgotała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.dyrgotała żeś; dyrgotałaś; żeś dyrgotała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.dyrgotała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..dyrgotały my; my dyrgotały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. dyrgotałyście; żeście dyrgotały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.dyrgotały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.dyrgotało żech; żech dyrgotało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.dyrgotało żeś; żeś dyrgotało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.dyrgotało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech dyrgotoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś dyrgotoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł dyrgotoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my dyrgotali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście dyrgotali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli dyrgotali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech dyrgotała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś dyrgotała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była dyrgotała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my dyrgotały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście dyrgotały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były dyrgotały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech dyrgotało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś dyrgotało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było dyrgotało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . dyrgotej
tr. rozk. l. poj 3. os.niech dyrgoto; niech dyrgoce
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.dyrgotejcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech dyrgotajōm; niech dyrgocōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. dyrgotoł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. dyrgotoł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.dyrgotoł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.dyrgotali by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. dyrgotali byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.dyrgotali by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.dyrgotała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
dyrgotała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.dyrgotała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. dyrgotały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.dyrgotały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.dyrgotały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. dyrgotało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.dyrgotało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.dyrgotało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych dyrgotoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś dyrgotoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by dyrgotoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my dyrgotali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście dyrgotali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by dyrgotali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych dyrgotała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś dyrgotała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by dyrgotała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my dyrgotały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście dyrgotały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by dyrgotały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych dyrgotało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś dyrgotało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by dyrgotało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda dyrgotoł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz dyrgotoł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie dyrgotoł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy dyrgotali; bydymy dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie dyrgotali; bydziecie dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm dyrgotali; bydōm dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda dyrgotała; byda dyrgotać
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz dyrgotała; bydziesz dyrgotać
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie dyrgotała; bydzie dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy dyrgotały; bydymy dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie dyrgotały; bydziecie dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm dyrgotały; bydōm dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda dyrgotało; byda dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz dyrgotało; bydziesz dyrgotać
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie dyrgotało; bydzie dyrgotać
imies. przym. czynny-
imies. przym. bierny-
rzeczownik odczasown.dyrgotani
Rybnik

 

Cōż ty tak dyrgocesz? Niy mosz ty czasym gorōnczki?

Jo do terazka dyrgoca ze strachu.

Było tak zima, że za chwila wszyscy dyrgotali ze zimna a uciekali do chałupōw

Podej dalij…