dziwoczyć

dziwoczyć (sie) –  wariować, wydziwiać, popędzać (pol.)

bezokolicznikdziwoczyć
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.dziwocza
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.dziwoczysz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.dziwoczy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.dziwoczymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.dziwoczycie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.dziwoczōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.dziwoczōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.dziwoczōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.dziwoczōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.dziwoczyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.dziwoczyliście; żeście dziwoczyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.dziwoczyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.dziwoczyła żech; dziwoczyłach; żech dziwoczyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.dziwoczyła żeś; dziwoczyłaś; żeś dziwoczyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.dziwoczyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..dziwoczyły my; my dziwoczyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. dziwoczyłyście; żeście dziwoczyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.dziwoczyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.dziwoczyło żech; żech dziwoczyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.dziwoczyło żeś; żeś dziwoczyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.dziwoczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech dziwoczōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś dziwoczōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł dziwoczōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my dziwoczyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście dziwoczyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli dziwoczyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech dziwoczyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś dziwoczyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była dziwoczyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my dziwoczyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście dziwoczyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były dziwoczyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech dziwoczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś dziwoczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było dziwoczyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . dziwocz
tr. rozk. l. poj 3. os.niech dziwoczy
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.dziwoczcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech dziwoczōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. dziwoczōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. dziwoczōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.dziwoczōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.dziwoczyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. dziwoczyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.dziwoczyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.dziwoczyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
dziwoczyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.dziwoczyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. dziwoczyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.dziwoczyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.dziwoczyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. dziwoczyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.dziwoczyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.dziwoczyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych dziwoczōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś dziwoczōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by dziwoczōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my dziwoczyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście dziwoczyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by dziwoczyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych dziwoczyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś dziwoczyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by dziwoczyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my dziwoczyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście dziwoczyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by dziwoczyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych dziwoczyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś dziwoczyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by dziwoczyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda dziwoczōł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz dziwoczōł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie dziwoczōł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy dziwoczyli; bydymy dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie dziwoczyli; bydziecie dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm dziwoczyli; bydōm dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda dziwoczyła; byda dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz dziwoczyła; bydziesz dziwoczyć
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie dziwoczyłą; bydzie dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy dziwoczyły; bydymy dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie dziwoczyły; bydziecie dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm dziwoczyły; bydōm dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda dziwoczyło; byda dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz dziwoczyło; bydziesz dziwoczyć
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie dziwoczyło; bydzie dziwoczyć
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernydziwoczōny
rzeczownik odczasown.dziwoczyni
Rybnik

Niy dziwocz tak, bo co narobisz.

Widzisz, tak żeś dziwoczōł, aż żeś palec urzōł a teraz robota bydzie stoła.

Niy dziwoczcie tak, bo jutro tyż je dziyń, tōż idzie ta robota jutro skończyć.

Podej dalij…