dziwoczyć (sie) – wariować, wydziwiać, popędzać (pol.)
bezokolicznik | dziwoczyć |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | dziwocza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | dziwoczysz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | dziwoczy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | dziwoczymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | dziwoczycie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | dziwoczōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | dziwoczōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | dziwoczōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | dziwoczōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | dziwoczyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | dziwoczyliście; żeście dziwoczyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | dziwoczyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | dziwoczyła żech; dziwoczyłach; żech dziwoczyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | dziwoczyła żeś; dziwoczyłaś; żeś dziwoczyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | dziwoczyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | dziwoczyły my; my dziwoczyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | dziwoczyłyście; żeście dziwoczyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | dziwoczyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | dziwoczyło żech; żech dziwoczyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | dziwoczyło żeś; żeś dziwoczyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | dziwoczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech dziwoczōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś dziwoczōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł dziwoczōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my dziwoczyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście dziwoczyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli dziwoczyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech dziwoczyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś dziwoczyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była dziwoczyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my dziwoczyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście dziwoczyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były dziwoczyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech dziwoczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś dziwoczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było dziwoczyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | dziwocz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech dziwoczy |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | dziwoczcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech dziwoczōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | dziwoczōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | dziwoczōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | dziwoczōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | dziwoczyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | dziwoczyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | dziwoczyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | dziwoczyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | dziwoczyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | dziwoczyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | dziwoczyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | dziwoczyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | dziwoczyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | dziwoczyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | dziwoczyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | dziwoczyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych dziwoczōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś dziwoczōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by dziwoczōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my dziwoczyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście dziwoczyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by dziwoczyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych dziwoczyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś dziwoczyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by dziwoczyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my dziwoczyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście dziwoczyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by dziwoczyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych dziwoczyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś dziwoczyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by dziwoczyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda dziwoczōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz dziwoczōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie dziwoczōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy dziwoczyli; bydymy dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie dziwoczyli; bydziecie dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm dziwoczyli; bydōm dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda dziwoczyła; byda dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz dziwoczyła; bydziesz dziwoczyć |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie dziwoczyłą; bydzie dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy dziwoczyły; bydymy dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie dziwoczyły; bydziecie dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm dziwoczyły; bydōm dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda dziwoczyło; byda dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz dziwoczyło; bydziesz dziwoczyć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie dziwoczyło; bydzie dziwoczyć |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | dziwoczōny |
rzeczownik odczasown. | dziwoczyni |
Niy dziwocz tak, bo co narobisz.
Widzisz, tak żeś dziwoczōł, aż żeś palec urzōł a teraz robota bydzie stoła.
Niy dziwoczcie tak, bo jutro tyż je dziyń, tōż idzie ta robota jutro skończyć.