dziyń – dzień (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dziyń |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dnia |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dniowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dziyń |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | dniu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dnie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dnie |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dniami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | dnie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | dziynny |
Pies, jak sie bōł urwoł z lańcucha, to dziepiyro za sztyry dni prziszoł nazod, tyn gizd.
Jo robia po całych dniach, a ty sie yno smykosz.
Antek całymi dniami uczy sie grać na cyji.