dźwiyrze, dwiyrze – drzwi (pol.)
Rodzaj | nmos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | - |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | - |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | - |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | - |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | - |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | - |
Wołacz l. poj. Ty… | - |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dźwiyrze |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dźwiyrzi; dźwiyrzōw, |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dźwiyrzōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dżwiyrze |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dźwiyrzami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dźwiyrzach |
Wołacz l. mn. Wy… | dźwiyrze |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Niy stōj we dźwiyrzach, yno wlyź do pojstrzodka.
Ciebie niy nauczyli w dōma dźwiyrzi zawiyrać za sobōm?
Skryj sie za dźwiyrzami, a jo powiym, że cie sam niy ma.