dźwiyrze

dźwiyrze, dwiyrze – drzwi (pol.)

Rodzajnmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…-
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…-
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…-
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…-
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...-
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…-
Wołacz l. poj. Ty…-
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…dźwiyrze
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…dźwiyrzi; dźwiyrzōw,
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…dźwiyrzōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…dżwiyrze
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…dźwiyrzami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…dźwiyrzach
Wołacz l. mn. Wy…dźwiyrze
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

Niy stōj we dźwiyrzach, yno wlyź do pojstrzodka.
Ciebie niy nauczyli w dōma dźwiyrzi zawiyrać za sobōm?
Skryj sie za dźwiyrzami, a jo powiym, że cie sam niy ma.

Podej dalij…