erbować – dziedziczyć (pol.)
bezokolicznik | erbować |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | erbuja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | erbujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | erbuje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | erbujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | erbujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | erbujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | erbowoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | erbowoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | erbowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | erbowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | erbowaliście; żeście erbowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | erbowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | erbowała żech; erbowałach; żech erbowała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | erbowała żeś; erbowałaś; żeś erbowała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | erbowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | erbowały my; my erbowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | erbowałyście; żeście erbowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | erbowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | erbowało żech; żech erbowało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | erbowało żeś; żeś erbowało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | erbowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech erbowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś erbowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł erbowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my erbowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście erbowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli erbowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech erbowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś erbowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była erbowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my erbowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście erbowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były erbowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech erbowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś erbowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było erbowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | erbuj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech erbuje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | erbujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech erbujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | erbowoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | erbowoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | erbowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | erbowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | erbowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | erbowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | erbowała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | erbowała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | erbowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | erbowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | erbowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | erbowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | erbowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | erbowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | erbowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych erbowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś erbowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by erbowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my erbowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście erbowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by erbowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych erbowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś erbowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by erbowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my erbowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście erbowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by erbowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych erbowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś erbowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by erbowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda erbowoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz erbowoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie erbowoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy erbowali; bydymy erbować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie erbowali; bydziecie erbować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm erbowali; bydōm erbować |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda erbowała; byda erbować |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz erbowała; bydziesz erbować |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie erbowała; bydzie erbować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy erbowały; bydymy erbować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie erbowały; bydziecie erbować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm erbowały; bydōm erbować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda erbowało: byda erbować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz erbowało; bydziesz erbować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie erbowało; bydzie erbować |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | erbowany |
rzeczownik odczasown. | erbowani |
Dzieci przeważnie erbujōm po ôjcach chałupy.
Jo niy chca nic po was erbować, możecie se to sprzedać, bo jo wyjyżdżōm do rajchu.