erda – ziemia, uziemienie (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | erda |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | erdy |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | erdzie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | erda |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | erdōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | erdzie |
| Wołacz l. poj. Ty… | badobo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | erdy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | erdōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | erdōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | erdy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | erdami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | erdach |
| Wołacz l. mn. Wy… | erdy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) ziemia; (2) uziemienie urządzenia elektrycznego.
Dej pozōr, co cie tyn prodiż niy kopnie, bo ta lica mosz bez erdy.
Mosz tam przikryncōno erda w tej sztekdōuzie?
Mosz sam jaki kabek z erdōm?