fater – ojciec (pol.); der Vater (ger.); otec (cze.); father (eng.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | fater |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fatra |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fatrowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | fatra |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | fatrym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | fatrze |
| Wołacz l. poj. Ty… | fatrze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | fatry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fatrōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fatrōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | fatrōw |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | fatrami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | fatrach |
| Wołacz l. mn. Wy… | fatry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | fatrōw |
Jutro fater majōm urodziny, tōż wybiyrōmy się dō nich z geszynkym.
Mōj fater bōł umrzōł, jak mu było 63 lata, tōż jo już niy mōm fatra.
Jutro wybiyrōmy sie z fatrym na ryby.