filipus – patyczek do odpalania ognia (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | filipus |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | filipusa |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | filipusowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | filipus |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | filipusym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | filipusie |
| Wołacz l. poj. Ty… | filipusie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | filipusy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | filipusōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | filipusōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | filipusy |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | filipusami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | filipusach |
| Wołacz l. mn. Wy… | - |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Pol: cienki patyczek do odpalania fajki, świeczki.
Sam mosz filipus, a ôdpol mi z blachy, co se fajfka zakurzą. Yno sie niy spol.
Wejź filipus a zapol ta świyczka, bo sztrōm mi sie zdo wartko niy przidzie.
Podpol filipusym ta gazeta pod blachom, yno dej pozōr, co ty sie niy chycisz.