flanca – sadzonka, rozsada (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | flanca |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | flance |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | flancy |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | flanca |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | flancōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | flancy |
| Wołacz l. poj. Ty… | flanco |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | flance |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | flancōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | flancōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | flance |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | flancami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | flancach |
| Wołacz l. mn. Wy… | flance |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Kup na torgu z 10 flancōw tōmatōw.
Jo już ôd lutego trzimia na ôknie flance roztomańtych jarzinōw.
Niy chcesz trocha flancōw? Tela mi tego narosło, że niy mōm ich kaj sadzić.