flaszka

flaszka – butelka (pol.); die Flasche (ger.); láhev (cze.); bottle (eng.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…flaszka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…flaszki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…flaszce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…flaszka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...flaszkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…flaszce
Wołacz l. poj. Ty…flaszko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…flaszki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…flaszek; flaszkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…flaszkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…flaszki
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…flaszkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…flaszkach
Wołacz l. mn. Wy…flaszki
Przimiotnik (jaki? czyj?)flaszkowy

Prziniyś mi ta pietrula, tam w tej flaszce.

Sam mosz flaszka, a idź do budki po śmietōnka.

Dej pozōr, aż niy strzaskorz tej flaszki, a sie niy urzniesz  (cz: ur-zniesz).

 

Podej dalij…