flaszka – butelka (pol.); die Flasche (ger.); láhev (cze.); bottle (eng.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | flaszka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | flaszki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | flaszce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | flaszka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | flaszkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | flaszce |
Wołacz l. poj. Ty… | flaszko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | flaszki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | flaszek; flaszkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | flaszkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | flaszki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | flaszkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | flaszkach |
Wołacz l. mn. Wy… | flaszki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | flaszkowy |
Prziniyś mi ta pietrula, tam w tej flaszce.
Sam mosz flaszka, a idź do budki po śmietōnka.
Dej pozōr, aż niy strzaskorz tej flaszki, a sie niy urzniesz (cz: ur-zniesz).