flaszka

flaszka – butelka (pol.); die Flasche (ger.); láhev (cze.); bottle (eng.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…flaszka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…flaszki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…flaszce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…flaszka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...flaszkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…flaszce
Wołacz l. poj. Ty…flaszko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…flaszki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…flaszek; flaszkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…flaszkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…flaszki
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…flaszkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…flaszkach
Wołacz l. mn. Wy…flaszki
Przimiotnik (jaki? czyj?)flaszkowy

 

SI: Prziniyś mi ta pietrula, tam w tej flaszce.

PL: Przynieś mi tę naftę, tam w tej butelce.

 

SI: Sam mosz flaszka, a idź do budki po śmietōnka.

PL: Tutaj masz butelkę, a idź do kiosku po śmietanę.

 

SI: Dej pozōr, aż niy strzaskorz tej flaszki, a sie niy urzniesz  (cz: ur-zniesz).

PL: Uważaj, żeby nie rozbić tej butelki i się nie skaleczyć.

 

Podej dalij…