fojera

fojera – ognisko (pol.); das Lagerfeuer (ger.); ohniště, táborák (cze.); bonfire, campfire (eng.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…fojera
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…fojery
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…fojerze
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…fojera
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...fojerōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…fojerze
Wołacz l. poj. Ty…fojero
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…fojery
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…fojerōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…fojerōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…fojery
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…fojerami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…fojerach
Wołacz l. mn. Wy…fojery
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

Wciepej tam pora kartofli do tyj fojery, niech sie upieczōm.

Zrobiymy sie fojera, a upieczymy wōsztu.

Dyć ty cały śmierdzisz ôd fojery, musisz sie umyć a przeblyc.

Podej dalij…