fojermōn – strażak (pol.); der Feuerwehrmann (ger.); hasič (cze.); fireman (eng.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | fojermōn |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fojermana |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fojermanowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | fojerrmana |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | fojermanym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | fojermanie |
Wołacz l. poj. Ty… | fojermanie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | fojermany |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fojermanōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fojermanōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | fojermanōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | fojermanami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | fojermanach |
Wołacz l. mn. Wy… | fojermany |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | fojermański |
Gorała trowa, tōż przijechały fojermany a jōm zgasiyły.
Trza zwōnić po fojermanōw, bo las gore.
Musi coś goreć, bo fojermańsko syryna buczy.