forhanga – zasłona, kotara, parawan (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | forhanga |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | forhangi |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | forhandze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | forhanga |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | forhangōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | forhandze |
| Wołacz l. poj. Ty… | forhango |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | forhangi |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | forhangōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | forhangōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | forhangi |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | forhangami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | forgangach |
| Wołacz l. mn. Wy… | forhangi |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) zasłony w oknach w dzień odsunięte na boki, w nocy zasłonięte; (2) kotara w drzwiach chroniąca przed zimnem w zimie, a owadami latem; (3) zasłona, parawan oddzielająca część pokoju służącą do spania, lub mycia się.
Tam za forhangōm mosz waszpek z wodōm, to se możesz umyć rynce.
Spuś ta forhanga w tych dźwiyrzach, bo zima leci.
Pozaciōngej te forhangi w ôknie, bo sie ćmi a trza światło ôświycić.