frela – panna (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | frela |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | frele |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | freli |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | frela |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | frelōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | freli |
| Wołacz l. poj. Ty… | frelo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | frele |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | frelōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | frelōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | frele |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | frelami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | frelach |
| Wołacz l. mn. Wy… | frele |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Z niyj już je tako frela, że ôna już niy pudzie z ôjcami za rynka.
PL: Z niej już jest taka panna, że ona już nie pójdzie z rodzicami pod rękę.
SI: Tyn Ziguś już by tak lotoł po muzykach a za frelkami by sie ôglōndoł.
PL: Ten Zygmunt by już tak biegał po zabawach, a za pannami się oglądał.