fyrzich – brzoskwinia (pol.); der Pfirsich (ger.); broskev (cze.); peach (eng.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | fyrzich |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fyrzicha |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fyrzichowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | fyrzicha |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | fyrzichym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | fyrzichu |
Wołacz l. poj. Ty… | fyrzichu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | fyrzichy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fyrzichōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fyrzichōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | fyrzichy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | fyrzichy |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | fyrzichach |
Wołacz l. mn. Wy… | fyrzichy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: cz: fyr-zich.
Latoś niy bydzie fyrzichōw, bo wszystki zmarzły (cz: fyr-zichōw; zmar-zły) .
Dzisio wybrali my sie na raps na fyrzichy do sōmsiada. (cz: fyr-zichy)
Ôtok strzylali my sie ze szlojdrōw pestkami z fyrzichōw, aż nas starzik przi tymu cylli. (cz: fyr-zichōw)