gańbować sie

gańbować sie –  wstydzić się (pol.)

bezokolicznikgańbować sie
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.gańbuja sie
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.gańbujesz sie
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.gańbuje sie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.gańbujymy sie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.gańbujecie sie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.gańbujōm sie
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.gańbowoł żech sie
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.gańbowoł żeś sie
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.gańbowoł sie
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.gańbowali my sie
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.gańbowaliście sie; żeście sie gańbowali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.gańbowali sie
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.gańbowała żech sie; gańbowałach sie; żech sie gańbowała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.gańbowała żeś sie; gańbowałaś sie; żeś sie gańbowała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.gańbowała sie
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..gańbowały my sie; my sie gańbowały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. gańbowałyście sie; żeście sie gańbowały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.gańbowały sie
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.gańbowało żech sie; żech sie gańbowało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.gańbowało żeś sie; żeś sie gańbowało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.gańbowało sie
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech sie gańbowoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś sie gańbowoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł sie gańbowoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my sie gańbowali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście sie gańbowali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli sie gańbowali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech sie gańbowała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś sie gańbowała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była sie gańbowała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my sie gańbowały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście sie gańbowały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były sie gańbowały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech sie gańbowało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś sie gańbowało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było sie gańbowało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . gańbuj sie
tr. rozk. l. poj 3. os.niech sie gańbuje
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.gańbujcie sie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech sie gańbujōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. gańbowoł bych sie
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. gańbowoł byś sie
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.gańbowoł by sie
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.gańbowali by my sie
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. gańbowali byście sie
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.gańbowali by sie
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.gańbowała bych sie
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
gańbowała byś sie
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.gańbowała by sie
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. gańbowały by my sie
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.gańbowały byście sie
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.gańbowały by sie
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. gańbowało bych sie
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.gańbowało byś sie
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.gańbowało by sie
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych sie gańbowoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś sie gańbowoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by sie gańbowoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my sie gańbowali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście sie gańbowali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by sie gańbowali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych sie gańbowała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś sie gańbowała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by sie gańbowała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my sie gańbowały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście sie gańbowały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by sie gańbowały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych sie gańbowało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś sie gańbowało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by sie gańbowało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda sie gańbowoł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz sie gańbowoł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie sie gańbowoł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy sie gańbowali; bydymy sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie sie gańbowali; bydziecie sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm sie gańbowali; bydōm sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda sie gańbowała; byda sie gańbować
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz sie gańbowała; bydziesz sie gańbować
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie sie gańbowała; bydzie sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy sie gańbowały; bydymy sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie sie gańbowały; bydziecie sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm sie gańbowały; bydōm sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda sie gańbowało; byda sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz sie gańbowało; bydziesz sie gańbować
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie sie gańbowało; bydzie sie gańbować
imies. przym. czynny-
imies. przym. bierny-
rzeczownik odczasown.gańbowani sie
Rybnik

Jo żech sie dycko była gańbowała, jak żech sie miała trefić z kim cudzym.

Jo sie gańbuja, jak mōm wylyź na bina.

Niy musisz sie gańbować, sam sōm sami swojscy ludzie.

 

Podej dalij…