gardina – firana (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | gardina |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gardiny |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gardinie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | gardina |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | gardinōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | gardiny |
| Wołacz l. poj. Ty… | gardino |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | gardiny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gardin; gardinōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gardinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | gardiny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | gardinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | gardinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | gardiny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Co to tam za sorōnie miyszkajōm, już dwa miesiōnce bez gardin.
Staro se rynka złōmała, tōż mie latoś trefi myć ôkna a gardiny wiyszać.