grajfka- smykałka, zwinność, gibkość, spryt, umiejętność (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | grajfka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | grajfki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | grajfce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | grajfka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | grajfkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | grajfce |
Wołacz l. poj. Ty… | grajfko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | grajfki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | grajfkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | grajfkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | grajfki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | grajfkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | grajfkach |
Wołacz l. mn. Wy… | grajfki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Tyn Fridek dycko mioł grajfka do takigo dubanio w drzewie.
Jo niy mōm grajfki do warzynio, ani kucharzynio.
Alojz mo grajfka do majstrowanio przi sztrōrmie, tōż idź po niego.