grōmniczka – gromnica, świeca (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | grōmniczka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | grōmniczki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | grōmniczce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | grōmniczka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | grōmniczkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | grōmniczce |
| Wołacz l. poj. Ty… | grōmniczko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | grōmniczki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | grōmniczkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | grōmniczkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | grōmniczki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | grōmniczkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | grōmniczkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | grōmniczki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jak sie blysko a rzgmi, to trza ôświycić grōmniczka.
Byli my zdōnżyli yno ôświycić starzikowi grōmniczka, jak umiyrali.
Siedzymy przi grōmniczce a rzykōmy.