grucza – guz (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | grucza |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | grucze |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gruczy |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | grucza |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | gruczōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | gruczy |
Wołacz l. poj. Ty… | gruczo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | grucze |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gruczōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gruczōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | grucze |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | gruczami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | gruczach |
Wołacz l. mn. Wy… | grucze |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Cōż żeś to zaś narobiyła, że mosz tako grucza na czole?
Z takōm gruczōm sie niy możesz przeca do szkoły pokazować.
Trza mu co zimnego prziłożyć do tej grucze.