gulik – kanał kanalizacyjny, kratka ściekowa, rura kanalizacyjna, szambo (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | gulik |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gulika |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gulikowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | gulik |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | gulikym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | guliku |
Wołacz l. poj. Ty… | guliku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | guliki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gulikōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gulikōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | guliki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | gulikami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | gulikach |
Wołacz l. mn. Wy… | guliki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) kratka ściekowa; (2) rura kanalizacyjna; (3) szambo; (4) kanał kanalizacyjny.
Dej pozōr, co do gulika niy wlecisz, bo zaś keryś sam ta klapa ukrod.
Niy wlywej tego grōntu do gulika, bo sie zatko.
Zaś musi być na deszcz, bo z gulikōw śmierdzi.
Trza wyplōmpać guliki, bo sōm pełne.
Z tymi gulikami to je wygoda, niy trza tej wody po kōmpaniu wynosić we kiblach, styknie wyciōngnyć tyn szpōnt we wannie, a woda sama uciecze.