gupielok – głupek, wariat, idiota (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | gupielok |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gupieloka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gupielokowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | gupieloka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | gupielokym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | gupieloku |
Wołacz l. poj. Ty… | gupieloku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | gupieloki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gupielokōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gupielokōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | gupielokōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | gupielokami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | gupielokach |
Wołacz l. mn. Wy… | gupieloki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Stroć mi sie z ôczōw ty gupieloku.
Jo niy chca trzimać z takim gupielokym.
Te gupieloki sami niy wiedzōm, co godajōm.