guptaś – głuptas (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | guptaś |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | guptasia |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | guptasiowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | guptasia |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | guptasiym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | guptasiu |
Wołacz l. poj. Ty… | guptasiu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | guptasie |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | guptasiōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | guptasiōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | guptasiōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | guptasiami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | guptasiach |
Wołacz l. mn. Wy… | guptasie |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Ty guptasiu, dyć ta ksiōnżka mosz do gōry nogami.
PL: Ty głuptasie, przecież tą książkę masz do góry nogami.
SI: Na tego guptasia sie niy idzie z niczym spuścić.
PL: Na tym głuptasie nie można w niczym polegać.
SI: Niy snokwiej tymu guptasiowi, bo zaś niy bydzie chcioł iś spać.
PL: Nie obiecuj temu głuptasowi, bo znowu nie będzie chciał iść spać.