gutalin – pasta do butów (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | gutalin |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gutalinu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gutalinowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | gutalin |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | gutalinym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | gutalinie |
| Wołacz l. poj. Ty… | gutalinie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | gutaliny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gutalinōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gutalinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | gutaliny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | gutalinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | gutalinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | gutaliny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | gutalinowy |
Sam mosz gutalin, a wypucuj se te strzewiki.
Te strzewiki trza pucować brōnotnym gutalinym, a niy czornym.
Namoż se te strzewiki gutalinym, co ci niy przemoknōm.