gybis – sztuczna szczęka (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | gybis |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gybisu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gybisowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | gybis |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | gybisym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | gybisie |
| Wołacz l. poj. Ty… | gybisie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | gybisy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gybisōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gybisōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | gybisy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | gybisami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | gybisach |
| Wołacz l. mn. Wy… | gybisy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Zaś żech se zapomniała tyn gybis w dōma, tōż se niy pojym.
Byda musioł zōnś, co mi tyn gybis zrobiōm, mo mojich zymbōw mi już brakło.
Bez gybisu tego niy pogryza.