gymba – twarz, usta (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | gymba |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gymby |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gymbie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | gymba |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | gymbōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | gymbie |
Wołacz l. poj. Ty… | gymbo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | gymby |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gymbōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gymbōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | gymby |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | gymbami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | gymbach |
Wołacz l. mn. Wy… | gymby |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jak byś sie niy była ôdezwala, to bych cie niy poznała po gymbie.
Umyj se gymba, bo mosz zmazano.
Zawrzij gymba, bo je zimny wiater i bydziesz choro.