hajcer – palacz w kotłowni (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | hajcer |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hajcera |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hajcerowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | hajcera |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | hajcerym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | hajcerze |
| Wołacz l. poj. Ty… | hajcerze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | hajcery |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hajcerōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hajcerōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | hajcerōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | hajcerami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | hajcerach |
| Wołacz l. mn. Wy… | hajcery |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jo robia za wachtyrza, a bez zima je żech tyż hajcerym.
Jo sam robia za hajcera blisko przi chałupie.
Hajcer, to musi w nocy przikłodać, coby rano było ciepło.