hamulec – hamulec (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | hamulec |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hamulca |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hamulcowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | hamulec |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | hamulcym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | hamulcu |
| Wołacz l. poj. Ty… | hamulcu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | hamulc |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hamulcōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hamulcōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | hamulce |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | hamulcami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | hamulcach |
| Wołacz l. mn. Wy… | hamulce |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dej pozōr, bo jak ci keta sleci, to niy bydziesz mioł hamulca.
Jakiś kepski hamulce mo te auto.
Zaciōngnij dobrze tyn hamulec, aż ci te auto niy uciecze z gōrki.