hera – pycha, zarozumiałość, duma (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | hera |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hery |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | herze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | hera |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | herōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | herze |
Wołacz l. poj. Ty… | hero |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | hery |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | herōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | herōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | hery |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | herami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | herach |
Wołacz l. mn. Wy… | hery |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | herny |
POL: słowo o zabarwieniu raczej negatywnym, pycha, zarozumiałość, wyniosłość, chęć pokazania swojej wyższości.
SI: My se kupiyli Malucha, tōż ôni z hery musieli kupić Wielkigo Fiata.
PL: My kupiliśmy sobie Malucha, więc oni z pychy musieli kupić Dużego Fiata.
SI: Do kościoła majōm dwa kroki, ale hera niy do im iś piechty, tōż muszōm autym jechać.
PL: Do kościoła mają dwa kroki, ale duma nie pozwala im iść pieszo, więc muszą jechać samochodem.
SI: Ôna chce co ô herze godać, jak ôna ekstra we kościele idzie do piyrszej ławki, coby jōm wszyscy w nowym pelcmantlu widzieli.
PL: Ona chce coś o pysze mówić, jeżeli ona specjalnie w kościele idzie do pierwszej ławki, żeby ją wszyscy w nowym kożuchu widzieli.