herc – kier (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | herc |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | herca |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hercowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | herca |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | hercym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | hercu |
| Wołacz l. poj. Ty… | hercu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | herce |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hercōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hercōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | herce |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | hercami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | hercach |
| Wołacz l. mn. Wy… | herce |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | hercowy |
POL: kier, kolor w kartach
Zagrej hercym.
To je dupek herc.
No niy mōm herca, tōż musza ciepnyć szela.