huśtaczka – huśtawka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | huśtaczka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | huśtaczki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | huśtaczce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | huśtaczka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | hustaczkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | huśtaczce |
Wołacz l. poj. Ty… | huśtaczko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | huśtaczki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | huśtaczkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | huśtaczkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | huśtaczki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza sie… | huśtaczkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | huśtaczkach |
Wołacz l. mn. Wy… | huśtaczki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Cofnij sie trocha dalij, co niy dostaniesz tōm huśtaczkōm bez głowa.
Mōg byś dziecku powiesić jako huśtaczka na strōmie.
Dej pozōr, aż niy ślecisz z tej huśtaczki.