hut – kapelusz (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | hut |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | huta |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hutowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | hut |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | hutym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | hucie |
| Wołacz l. poj. Ty… | hucie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | huty |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hutōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hutōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | huty |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | hutami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | hutach |
| Wołacz l. mn. Wy… | huty |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Nasz starzik dycko chodziyli wszyndzie we hucie.
Czamu chodzisz z gołōm głowōm, kej mosz tam pōł szranku hutōw.
Jo niy rada chodza we hucie, wola chustka.