hyc – gorąc, upał (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | hyc |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hycu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hycowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | hyc |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | hycym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | hycu |
Wołacz l. poj. Ty… | hycu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | hyce |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hycōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hycōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | hyce |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | hycami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | hycach |
Wołacz l. mn. Wy… | hyce |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Latoś bez zima mōmy taki hyce, choćby bez lato.
Pōdź dudōm bez połednie, a niy rōb na tym hycu.
Jak szukosz hycu bez zima, to jedź do Afryki.