Jorg, Jorguś – Jerzy (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Jorg, Jorguś |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Jorga, Jorgusia |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Jorgowi, Jorgusiowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Jorga, Jorgusia |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Jorgym, Jorgusiym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Jorgu, Jorgusiu |
Wołacz l. poj. Ty… | Jorgu, Jorgusiu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Jorgi, Jorgusie |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Jorgōw, Jorgusiōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Jorgōm, Jorgusiōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Jorgōw, Jorgusiōw |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | Jorgami, Jorgusiami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Jorgach, Jorgusiach |
Wołacz l. mn. Wy… | Jorgi, Jorgusie |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: imię męskie Jerzy. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Jorg, Jorguś, Jurek), jak również jego inne odmiany.
SI: Dej tyż Jorgusiowi skosztować tej szekulady.
PL: Poczęstuj także Jerzyka kawałkiem czekolady.
SI: Ô Jorgu mi ani niy godej, tyn gizd zaś mo rewiyr.
PL: O Jurku mi nawet nie wspominaj, ten łobuz ma znowu zwolnienie lekarskie.