Jorg, Jorguś

Jorg, Jorguś –  Jerzy (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…Jorg, Jorguś
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…Jorga, Jorgusia
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…Jorgowi, Jorgusiowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…Jorga, Jorgusia
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...Jorgym, Jorgusiym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…Jorgu, Jorgusiu
Wołacz l. poj. Ty…Jorgu, Jorgusiu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…Jorgi, Jorgusie
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…Jorgōw, Jorgusiōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…Jorgōm, Jorgusiōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…Jorgōw, Jorgusiōw
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…Jorgami, Jorgusiami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…Jorgach, Jorgusiach
Wołacz l. mn. Wy…Jorgi, Jorgusie
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: imię męskie Jerzy. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Jorg, Jorguś, Jurek), jak również jego inne odmiany.

 

SI: Dej tyż Jorgusiowi skosztować tej szekulady.

PL: Poczęstuj także Jerzyka kawałkiem czekolady.

 

SI: Ô Jorgu mi ani niy godej, tyn gizd zaś mo rewiyr.

PL: O Jurku mi nawet nie wspominaj, ten łobuz ma znowu zwolnienie lekarskie.

 

Podej dalij…