jutrzina – morga, o,25 ha (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | jutrzina |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | jutrziny |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | jutrzinie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | jutrzina |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | jutrzinōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | jutrzinie |
| Wołacz l. poj. Ty… | jutrzino |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | jutrziny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | jutrzinów; jutrzin |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | jutrzinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | jutrziny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | jutrzinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | jutrzinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | jutrziny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | jutrzinowy |
Mōmy sam dwie jutrziny rże, tōż je co siyć.
Latoś na jutrzinie zasadzymy kartofle, a reszta zasiejymy pszynica.
Mōmy zesieczōne pōł jutrziny łōnki do suszynio.