kara – taczka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kara |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kary |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | karze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kara |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | karōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | karze |
| Wołacz l. poj. Ty… | karo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kary |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | karōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | karōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kary |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | karami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | karach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kary |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Wejź kara a zajedź po piosek do zandgruby.
Suj te kartofle na kara a jo ich byda woziōł a suł bez ôkynko do grōdze.
Namoż te kōłko w karze, coby tak niy zgrzipiało.