karasol – karuzela (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | karasol |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | karasola |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | karasolowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | karasol |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | karasolym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | karasolu |
Wołacz l. poj. Ty… | karasolu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | karasole |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | karasoli; karasolōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | karasolōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | karasole |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | karasolami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | karasolach |
Wołacz l. mn. Wy… | karasole |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | karasolowy |
Mie sie na karasolu zarozki w głowie krynci.
Na ôdpust przijechoł sam taki piykny karasol, keciok.
Dej pozōr, co te dziecka niy poslatujōm z tego karasola.