kepka – główka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kepka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kepki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kepce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kepka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kepkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kepce |
| Wołacz l. poj. Ty… | kepko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kepki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kepkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kpkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kepki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kepkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kepkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kepki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: główka, uderzenie piłki głową.
Ale buda żech strzelōł z kepki, pod sama lata.
Niy rōb tela kepkōw, bo cie bydzie głowa bolała.
Jo niy poradza grać kepkōm, bo tyn bal mie dycko minie.