kerz – krzew, krzak (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kerz |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | krza |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | krzu |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kerz |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | krzym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | krzu |
Wołacz l. poj. Ty… | krzu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | krze |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | krzy |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | krzōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | krze |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | krzami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | krzach |
Wołacz l. mn. Wy… | krze |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tyn kerz sam trza na podzim wykopać, bo yno straszy a dziecka bodzie.
PL: Ten krzew tutaj trzeba jesienią wykopać, bo tylko straszy i dzieci kłuje.
SI: Lis yno czakoł we krzach, coby jako cipka porwać.
PL: Lis tylko czekał w krzakach, żeby jaką kurę ukraść.
SI: Muszymy iś halejōm, bo sam bez te krze niy przelezymy.
PL: Msmy iść aleją, bo tutaj przez te krzewy nie przejdziemy.