kesel – garnek, baniak (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kesel |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kesla |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | keslowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kesel |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | keslym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | keslu |
Wołacz l. poj. Ty… | keslu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kesle |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | keslōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | keslōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kesle |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | keslami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | keslach |
Wołacz l. mn. Wy… | kesle |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: duży garnek do gotowania wody, prania itp
SI: We sobota trza grzoć pełny kesel wody do kōmpanio.
PL: W sobotę trzeba grzać pełny gar wody do kąpeli.
SI: Dej pozōr, aże sie te dziecka niy ôparzōm tōm wodōm z kesla na piecu.
PL: Uważaj, żeby się te dzieci nie oparzyły tą wodą z garnka na piecu.
SI: Na weseli kucharki muszōm uwarzić pełny kesel klusek dlo gości.
PL: Na wesele kucharki muszą ugotować pełen gar klusek dla gości.