kiść – grono (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kiść |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kiści |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kiści |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kiść |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kiściōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kiści |
| Wołacz l. poj. Ty… | kiścio |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kiści |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kiści; kiściōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kiściōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kiści |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kiściami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kiściach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kiści |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Latoś je sam tela tych winogrōnōw, aże sie kiści uruwajōm.
Sam mocie po kiści winogrōna a jydzcie.